Diabelska Maczuga

Głaz zrzucony przez diabła

Diabelska Maczuga, nazywana także Czarcią Maczugą, to imponująca skała, która według legendy została porzucona przez diabła na środku pola. Opowieść krąży wokół tego ogromnego kamienia, który wznosi się samotnie w okolicy opactwa cystersów oraz znanego rezerwatu przyrody Głazy Krasnoludków.

Diabelska Maczuga, z racji swojej wyjątkowości i znaczenia przyrodniczego, została uznana za pomnik przyrody nieożywionej. Znajduje się ona w północnej części Gór Stołowych, w malutkiej wsi Gorzeszów.

Na Diablelskiej Maczudze umieszczony jest napis "1813 - 1913", który upamiętnia setną rocznicę zwycięstwa Prus nad wojskami Napoleona w Bitwie Narodów.

Legenda, która krąży wśród mieszkańców, mówi, że w XII wieku, gdy cystersi pracowali nad budową swojego klasztoru, ich obecność wzbudziła gniew diabła. Diabeł, który według wierzeń ludowych zamieszkiwał te tereny, postanowił zniszczyć klasztor, rzucając na niego olbrzymi głaz. Był jednak świadomy, że musi działać w nocy, przed wschodem słońca, kiedy to zgodnie z mitami traci swoje moce.

Podczas nocnej wyprawy nad Gorzeszówem, gdy kamień miał już polecieć w stronę Krzeszowa, diabeł usłyszał pianie kogutów. Tracąc swoje moce, upuścił głaz, który spadł niedaleko miejscowej karczmy. Od tej pory obiekt ten, będący teraz atrakcją turystyczną, zyskał swoją charakterystyczną nazwę - Diabelska Maczuga, lub Czarci Głaz.