Warowania w środku miasta

Zespół klasztorny bernardynów w Rzeszowie to miejsce szczególne, zwłaszcza świątynia znajdująca się na jego terenie. Na Klasztor w Rzeszowie składają się: późnorenesansowy kościół pw. Wniebowzięcia NMP oraz klasztor z XVIII w.

Początki historii tego miejsca sięgają XVI w. Wtedy powstała tutaj niewielka kapliczka, która zapoczątkowała kult Matki Boskiej Rzeszowskiej, która ukazała się w tym miejscu rzeszowskiemu mieszczaninowi. Fundatorem świątyni i klasztoru był Mikołaj Spytka Ligęza – właściciel Rzeszowa.

Natomiast Klasztor w Rzeszowie powstał na przełomie XVII i XVIII w. i służył nie tylko celom religijnym. Niegdyś, świątynia i klasztor znajdowały się na obrzeżach miasta, dlatego zostały włączone do systemu obwarowań miasta i były ufortyfikowane. Dziś niewiele pozostało z wyglądu warownego obiektu, ponieważ jest położony w centrum miasta.

Wewnątrz kościoła zwiedzający mogą podziwiać liczne cenne zabytki, wśród których warto szczególnie przyjrzeć się m.in. figurze Najświętszej Marii Panny z XV w., późnorenesansowemu ołtarzowi głównemu, a także najstarszemu marmurowo-alabastrowemu ołtarzowi św. Krzyża, który powstał w XVII w. Na uwagę zasługują również zabytkowe organy z 1774 r. i drewniany chór muzyczny.

Obok klasztoru w Rzeszowie znajdują się Ogrody Bernardyńskie.

Świątynia znajdująca się na terenie klasztoru została udostępniona dla wiernych i zwiedzających. Natomiast nie ma możliwości zwiedzenia klasztoru, który jest objęty klauzurą.