Położony na sztucznym wzniesieniu, otoczony fosą, zasilaną wodami z rzeki Bzury, zbudowany w całości z czerwonej cegły Zamek w Łęczycy został wzniesiony za czasów Kazimierza Wielkiego.

Budowla jest najważniejszym zabytkiem na mapie Łęczycy i wiążę się z nim legenda o Diable Borucie, którą możecie poznać, odwiedzając budowlę, którą otaczają wysokie mury, a od strony południowo-zachodniej wznosi się ceglana wieża obronna. Natomiast we wschodniej części umiejscowiony jest budynek, który niegdyś pełnił funkcję pomieszczenia reprezentacyjnego, nazwany Domem Starym.

To właśnie stąd w stronę Grunwaldu wyruszyły chorągwie Ziem Wielkopolskich, a po wygranej bitwie na zamku przetrzymywano schwytanych rycerzy i najemników w oczekiwaniu na okup.

W XVI wieku na zlecenie Jana Lutomierskiego budowla została przebudowana na styl renesansowy. Od XVII wieku budynek powoli podupadał, a w XIX wieku całkiem popadł w ruinę — ten stan utrzymywał się aż do odzyskania niepodległości. Pierwsze prace rozpoczęto przed II Wojną Światową, a w 1975 zakończył się proces odbudowywania zabytku.

Obecnie na terenie zamku mieści się muzeum miejskie, a także punkt widokowy, czyli ośmioboczna wieża. Zwiedzanie obiektu zajmuje około 60 minut, a w trakcie zwiedzania można zobaczyć osiem sal wystawowych, by następnie przejść tunelem prosto na wieżę.